De duitse verlichting

De Duitse verlichting De Duitse verlichting begon ongeveer 1650 en eindigde rond 1800. De verlichting van Duitsland was anders dan die van de rest van Europa, want er waren tussen niemand conflicten en er waren geen religieuze conflicten. Er zijn drie personen erg belangrijk voor de Duitse verlichting, namelijk: Gottfried Wilhelm Leibniz, Immanuel Kant, Johann Wolfgang von Goethe. -Leibniz was een wiskundige, natuurkundige, logicus, historicus en natuurlijk filosoof. Hij baseerde zijn ideeën op Metafysica. Hij word gezien als de voorloper van de Duitse Verlichting. -Immanuel Kant was een 18e eeuws filosoof die in zijn boek Kritik der reinen Vernunft uitlegde dat iedereen is geboren met ervaring. Tijdens de Duitse Verlichting had hij een belangrijke rol in het tegengaan van het empirisch idee van de Franse Verlichting. - Johann Wolfgang von Goethe was voor optimisme van de jongeren in zijn tijd. Zijn boek was zo invloedrijk dat veel jongeren zelfmoord wouden plegen naar zijn woorden. Een ander werk genaamd Faust, hield de Duitse verlichting invloedrijk te zijn in de Europese Verlichting.

De tegenstanders van Immanuel

De tegenstanders van Immanuel Kant Met Kant was iedereen het niet eens die zich halsstarrig vasthield aan de oude dogmatische metafysica* of aan het oude kerkgeloof. Voor de geschiedenis van de filosofie zijn de personen die zakelijk op Kants stellingen ingaan en ze dan bestrijden natuurlijk belangrijker Dit zijn voornamelijk drie mannen (2 oorspronkelijk Oost-Pruisische landgenoten van Kant maar alledrie persoonlijk met hem bevriend), die onder de naam van 'geloofsfilosofen' worden samengevat, dit slaat erop dat ze alledrie een beroep doen op het geloof. De eerste was Johann Georg Hamann (1730-1788), hij was een van de woordvoerders in de strijd tegen het rationalisme en wat hij aan Kant verwijt is dat juist hij niet boven dit rationalisme uitkomt terwijl hij zo streng christelijk was toen hij jong was. Kant heeft hiervan (het geloof) zoals vele filosofen 'last' gehad. Johann richtte zich vooral tegen de scheiding van ons kenvermogen in de twee gebieden redelijkheid en zinnelijkheid. Om deze scheiding te overbruggen wees hij op de taal, waarin de rede een zinnelijke existentie (bestaansvorm) verkrijgt. De tweede van de geloofsfilosofen was Friedrich Heinrich Jacobi (1743-1819), hij was een veelzijdig ontwikkeld, invloedrijk schrijver, die Rousseau in Genève had bestudeerd, die de wijsbegeerte van Spinoza en Kant door en door kende. In verband met een kritische waardering van Kant zei hij: 'Er ontbrak nog een 'Kritiek van taal' die een metakritiek van de rede zou zijn en ons ten aanzien van de metafysica allen eens van zin zou maken. De derde van de geloofsfilosofen, die in invloed de beide andere verre overtreft is Johann Gottfried Herder (1774-1803), Herders belangrijkste geschriften zijn: 'Ideeën tot de wijsbegeerte van de geschiedenis der mensheid', ' Brieven tot bevordering van de humaniteit', Verstand en ervaring, rede en taal, een metakritiek tot de Kritiek van de zuivere rede'.

Die leiden des Jungen Werthers

Duitse verlichting

De verlichting is de naam die gebruikt wordt om een politieke en filosofische beweging aan te duiden die de opvattingen over politiek, filosofie, wetenschap en religie binnen de westerse wereld grondig wijzigde. Het was een reactie op het dogmatische autoriteitsgeloof. De verlichting kent een kritische en een constructieve zijde. De kritische zijde bekritiseert (geïnstitutionaliseerd) geloof en onredelijkheid. De constructieve kant gaat over het zoeken naar nieuwe kennis (wetenschap) en nieuwe samenlevingsvormen met als idealen rechtvaardigheid, democratie en mensenrechten. Het is niet mogelijk om het exacte begin en einde ervan aan te duiden, maar ruwweg duurde de verlichting van 1650 tot de Franse Revolutie (eind 18e eeuw). Men spreekt ook van de Eeuw van de Rede. Wanneer de verlichting niet als een periode, maar als een proces wordt opgevat, strekt haar invloed zich ook na deze periode uit.

Extra's

Immanuel Kant

Johan Wolfgang Von Goethe

Johann Wolfgang Von Goethe

Johan Wolfgang Von Goethe is geboren in Frankfurt op 28 Augustus 1749, en is overleden in Weimar op 22 Maart 1832. Hij was een Duits wetenschapper, toneelschrijver, romanschrijver, filosoof etc. Hij was schrijver van de boeken: Faust, Leiden des jungen Werthers, Zur fabenlehre, Gutz von belichingen, door dit werk werd hij beroemd. In 1782 werd hij in adelstand verheven.

Leibniz

Zijn echte naam was Gottfried Wilhelm Leibniz. Hij is geboren in Leipzig op 1 Juli 1646, en overleden in Hamburg op 14 November 1716. Hij was een Duitse wiskundige, filosoof natuurkundige etc. Hij werd beschouwd als een van de grootste denkers uit de 17e eeuw. Leibniz staat bekend als voorloper van de Duitse verlichting, hij word gezien als rationalist (filosofisch denksysteem).

Radio

Verlichting

Werk Immanuel Kant

Werk Leibniz